Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen of meer informatie bekijken.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen. Bekijk meer informatie.

De Schefferprijs wordt tweejaarlijks uitgereikt door de Vereniging Dordrechts Museum, de vrienden van het Dordrechts Museum. De jury bestaat uit twee kunstenaars en twee conservatoren: Niek Hendrix (voorgaand winnaar Scheffer Prijs), Paul van der Eerden (beeldend kunstenaar), Yasmijn Jarram (conservator Hedendaagse kunst Kunstmuseum Den Haag) en Wilma Sütö (conservator moderne & hedendaagse kunst, Dordrechts Museum). Juryvoorzitter is Niels Zegers, van de Vereniging Dordrechts Museum.


Over de Schefferprijs

De prijs is mogelijk gemaakt door het Schefferfonds, opgericht met legaten van de schilder Ary Scheffer (Dordrecht 1795 – Argenteuil 1858) en zijn familie. Het was Scheffers wens via deze prijs jonge kunstenaars en vernieuwing in de schilderkunst te stimuleren. De prijs is eerder toegekend aan onder anderen Niek Hendrix (2022) Susanna Inglada (2019), Raquel van Haver (2017) en Joost Krijnen (2015).


Over de genomineerden

‘Drie bijzondere kunstenaars geven de schilderkunst een magische uitstraling,' aldus de jury. 'Hun werk is rijk aan symbolen en verhalen die kunnen opvlammen als visioenen. Maar het mag ook klein zijn, verfijnd en geconcentreerd. De genomineerde kunstenaars maken beelden vol betekenis. Ze weten hun materiaal – van intens poederpigment tot en met waterige kleurensluiers– te betoveren met poëzie, een vleugje humor en diep menselijke verlangens en herinneringen'.


Fiona Lutjenhuis

Met schilderingen die uitwaaieren van het doek tot weids over de muur vertelt Fiona Lutjenhuis (Zevenaar, Nederland, 1991) een verhaal in beelden. Haar verhaal is een vloed van religieuze symbolen en fantastische voorstellingen uit science fiction. Lutjenhuis sluit wonderwel aan bij de hedendaagse tendens in de beeldende kunst die het mystieke omarmt, maar is toch uiterst persoonlijk: ze verkent de waarden én de gevaren van de geloofscultuur die ze heeft ervaren in haar eigen jeugd. Haar kleurensluiers nemen je mee in een rituele dans op de grens van waan en werkelijkheid, waarin het natuurlijke en bovennatuurlijke afwisselend hel en schel, zoet en zacht door elkaar heen schemeren.


Abul Hisham

Abul Hisham (Thrissur, Kerala, India, 1987) maakt kleine, fijne schilderijen, in combinatie met wat grotere. Hij presenteert ze kris kras boven en onder elkaar op de muur, die daardoor een wereld wordt vol doorkijkjes en ontmoetingen. Met de nietige figuren in zijn schilderijen dwaal je over de continenten, naast een olifant, voorbij een zwarte kat. Vaak stuit je op muren. Dit is een wereld vol grenzen en afbakeningen, waarin ook schaduwen en schimmen de eindigheid oproepen. Hisham gebruikt pastel en ruwe pigmenten, herinnerend aan het Christelijke en Islamitische geloof dat wij uit stof ontstaan en tot stof vergaan. Die levensreis verbeeldt hij poëtisch, bij het licht van de maan. Hij is een dromenvanger, maar ook een avonturier. In installaties met schilderijen en sculpturen omringt hij het publiek ook ruimtelijk met een rijke binnenwereld.


Peng Zhang

Peng Zhang (Shijian Cun, China, 1990) noemt zichzelf een landelijke kunstenaar. Hij memoreert het boerenleven op het platteland in Zuid-China, waar hij opgroeide. In zijn schilderijen gebruikt hij waterverf en houtskool: materialen die natuurlijke elementen ademen. Hiermee schildert hij het buitenleven, de verloren eenheid met de aarde en speciaal die met het erf, waar een varken vredig rond wroet en zelfs een vrijheidssprong maakt boven de modderpoel. Humor en melancholie krullen zich in het werk van Zhang om elkaar heen. Hij schildert sierlijke, dromerige taferelen, van een laag of juist opvallend hoog standpunt gezien: nabijheid versus onbereikbaarheid. Hij brengt een troostrijke ode aan de verbeelding, waarin de afstand tussen grond en geest verdwijnt: hoofd in de wolken, beide benen op de grond.

De winnaar van De Scheffer 2024 wordt op 30 maart 2024 tijdens de opening van de tentoonstelling bekendgemaakt.