Winnaar 2022
Niek Hendrix heeft de nationale kunstprijs De Scheffer 2022 gewonnen. Zondag 22 mei kreeg hij de prijs uitgereikt. De Scheffer stimuleert talentvolle beeldend kunstenaars, tot en met 35 jaar, die een accent leggen op de schilderkunst.
Hendrix overtuigde de jury door de spectaculaire en betekenisvolle kleurenrijkdom in een schilderij vol vogels van allerlei pluimage. Hij bouwde een ruimtelijke installatie als uiterst verfijnd reclamebord voor de kunstgeschiedenis, de actuele kunst en onze wereld vol kleurnuances.
Niek Hendrix schildert met oog voor de kunstgeschiedenis. Beelden van grote meesters komen bij hem terug in een hyperactuele gedaante. Dit zijn nooit één-op-één-kopieën; wel een openlijk eerbetoon aan voorgangers. Hij heeft een topwerk uit het museum naar zijn hand gezet. De plafondschildering vol bonte vogels van Abraham Busschop uit 1708, te zien in de vaste collectie, staat nu in het licht van de regenboog. Welke vogel heeft de mooiste veren? Bij Hendrix baden ze allemaal in een douche van kleuren; een douche van diversiteit.
Hendrix plaatst zich ambitieus in de traditie, zegt de jury. ‘Oude en nieuwe kunst komen samen op een mooie en ook melancholieke manier; een spel met het vervliegen van de tijd. Dit werk is rijk aan ideeën, maar ook oogstrelend. Hendrix heeft het risico genomen uit de lijst te treden. Hij slaat met glans zijn vleugels uit.’
Nieuwe kunst
Zowel Niek Hendrix als de genomineerden Afra Eisma en Sam Hersbach maakten speciaal voor deze tentoonstelling nieuw werk.
Van keramiek tot wandtapijt. Bij Afra Eisma komen allerlei media samen, maar ze begint met schetsen in waterverf. De figuren in haar werk hebben hierdoor steeds een schilderachtig karakter. Zelfs in haar wandtapijten zie je kleuren en figuren in elkaar overvloeien. Zoals verf kan stromen, stromen ook gevoelens en gedachten: haar schepseltjes hebben een sterke uitstraling.
De jury noemt Eisma's werk een betoverende mix van media, waarin alles met elkaar samenhangt: ‘Het kleine versmelt met het grote. Menselijke verlangens groeien uit tot kosmische visioenen, met kleine monsters en de maan als spiegel van de ziel.’
Sam Hersbach combineert kant-en-klare verf met zelfgemaakte pigmenten. Zijn veelkleurige schilderijen hebben veel weg van hallucinaties. Alles krimpt of dijt reusachtig uit. Hij grijpt door de tijd, wisselt tussen heden en verleden, zet maat en schaal in beweging. Fantasiefiguren zoals levendige drones en gigavlinders dwalen rond naast historische figuren: een ode aan Cornelia Scheffer-Lamme. Zij was (fijn)schilder in de 19de eeuw en moeder van de beroemde Ary Scheffer.
Zijn losse handschrift is kenmerkend, vindt de jury, het is alsof hij improviseert. ‘Hersbach voert zijn ideeën uit met bedrieglijk gemak. Het is spannend zijn hand te volgen, de gang van verf op doek; de contouren van zijn figuren. Er groeit een surreëel verhaal over werelden vol tegenstrijdigheden; oerkracht en verbeeldingsmacht.’
